CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, Ankara’nın Sincan ilçesi Çokören köyünü ziyaret ederek mevsimlik tarım çalışanlarının meselelerini dinledi. Kılıçdaroğlu, daha sonra köy sakinleriyle bir ortaya geldi.

EN BÜYÜK SORUN ELEKTRİK VE SUSUZLUK

Kılıçdaroğlu ile sohbet eden Şanlıurfa Harranlı bir mevsimlik emekçi, yaşadıkları kasvetleri şöyle anlattı:

“4 aydır buradayım. Suyumuz yok, elektriğimiz yok, perişanız. Kimse bakmıyor bize. Burada 10 aile var. Her sene 50-60 kişi getiriyoruz. 30 yıldır bu köyde çalışıyorum. Urfa Harran’dan geliyoruz. 4 ay buradayım. Mayıs’ın 8’inden beri buradayım. Ağustos sonunda gideceğiz” diyen bir mevsimlik tarım emekçisine Kılıçdaroğlu, “Çocukların eğitimiyle ilgili bir şey yapılıyor mu” diye sordu. Personel hiçbir şey yapılmadığını söyledi.

Yevmiyenin 400 lira olduğunu söyleyen personel, “Kurtarmıyor bizi, markete girdik mi çıkamıyoruz. Her şey değerli. Boşuna çalışıyoruz. Burada pancar, soğan çapalıyoruz. Bu köyün gereksinimine biz bakıyoruz” dedi. Kılıçdaroğlu’nun sigortalarının olup olmadığını sorması üzerine personel, “Yok, yok ne BAĞKUR ne sigorta… Hiçbir şeyimiz yok. Ömür uzunluğu bu işte çalışacağız, Urfa’da bir şeyimiz yok. Burada da perişanız, Urfa’da da perişanız” dedi.

‘BU YALNIZCA SİZİN DEĞİL, TÜRKİYE’NİN SORUNU’

“Yaşamamız güç burada. En büyük külfet elektrik ve su. Çadırlarımızı görüyorsunuz, sıcağın altında, elektrik olmayınca ne pervane çalışıyor ne bir şey. AK Parti Urfa milletvekilleri, yatıyorlar, hepsi yatıyor. Geliyorlar oraya, bizi kandırıyorlar, oylarımızı alıyorlar. Ondan sonra yüzümüze bakan yok. Bin pişmanız” diyen çalışana Kılıçdaroğlu, “Elektriği bilmiyorum lakin su işini çözmek mümkün galiba. En azından günde bir tanker gelse onu bir biçimiyle sağlamaya çalışırız. Büyükşehir Belediye liderimize söyleriz, ona nazaran bir şeyler yaparız. Sizin sıkıntılarınızı çözmek siyasetçinin, iktidardakilerin vazifesidir. Onların çözmesi lazım. Biz sizin meselelerinizi kamuoyunun gündemine getirmek istiyoruz zira bu yalnızca sizin probleminiz değil, Türkiye’nin sorunu. Yeni bir sorun değil, söylüyor işte, 30 yıldır bu işi yapıyor. 30 senede bir problem çözülmüyorsa o vakit Türkiye’nin hangi meselesini çözdüler? 30 yıldır mevsimlik personel var, hiçbirinizin toplumsal güvenliği yok. Pekala yarın öbür gün yaşınız ilerleyecek, kim bakacak size? Bir emekli maaşınız bile olmayacak sizin. Biz elimizden geleni yapacağız, en azından sizin sıkıntılarınızı geniş kitlelere, siyasetçilere, Meclis’e duyuracağız. Niçin bu sizin yazgınız olsun, sizin bahtınız bu türlü olmamalı” dedi.

‘HERKESİN İŞİ, AŞI OLSUN İSTİYORUM’

Kılıçdaroğlu, daha sonra köy meydanında köylülerle bir ortaya geldi. Kılıçdaroğlu, burada şunları söyledi:

“Sizin yaşadığınız sıkıntıların tamamını biliyorum zira bu sıkıntıları yalnızca siz yaşamıyorsunuz. Türkiye coğrafyasının neresine giderseniz tıpkı problemler var. Lakin bu sıkıntılar yeni de değil, öteden beri var. Şayet öteden beri bu problemleri çözemediysek hepimizin oturup düşünmesi lazım, niçin çözemedik. Sizler çalışıyorsunuz, alın teri döküyorsunuz bazen tarlada, bazen dükkânda, bazen fabrikada. Hayatın her yerinde çalışıyorsunuz, insan çalışıyor. Aslında sizin problemlerinize tahlil üretmek için kanun da çıkmış. Ne diyor o kanun: Her yıl ulusal gelirin en az yüzde 1’i oranında çiftçiye dayanak verilir. Bugüne kadar hiç verilmedi, kanunun gereği yapılmadı. Ancak çiftçi kardeşlerimiz de ‘Kanunun öngördüğü parayı niçin bize ödemiyorsunuz’ demedi. Demeniz lazım. Hak sizin hakkınız, dava açmanız lazım. ‘Benim hakkımı niçin vermiyorsunuz’ demeniz lazım. Fakat üniversiteyi bitirip işsiz gezen bir evladımız görünce onun kaygısı, benim derdim. Şayet genç bir çocuk işsizse annede, babada, komşuda huzur olmaz. Herkesin işi olsun, aşı olsun istiyorum.

‘ÜRETİCİ DE TÜKETİCİ DE MAĞDUR’

Çalışıyorsunuz; buğday, arpa üretiyorsunuz, almıyorlar. Sanmayın ki yalnızca burada bu türlü, gidin, Konya’ya bakın, orada da bu türlü. Yüklüyor kamyona, götürüyor Toprak Mahsulleri Ofisi’nin önüne, ‘Şimdi alamayız, nem derecesine bakacağız’. Yeniden yüklüyor geriye götürüyor, her yükleyip götürmede 4 bin lira. Kime satacak buğdayını? Evvelce ofislerin üstünde yazardı: ‘Ofis çiftçinin kara gün dostudur’ diye. Artık o denli mi, ofis çiftçinin niçin kara gün dostu olmuyor? Gazi Mustafa Kemal, daha köylü savaştan çıkıp kendi toprağıyla uğraşıp üretim yaptığı andan itibaren ‘Köylü milletin efendisidir’ diyor. Allah aşkına artık köylü milletin efendisi mi? Köylüyü aç bıraktınız. Soğan 4 buçuk liraya düşmüş, markette 24 buçuk, 25 lira. Nasıl oluyor bu, kim kazanıyor bu parayı? Üretici mağdur, tüketici de mağdur. Siyaset, kendi insanına kendi ülkesine sahip çıkmak, kendi ülkesinin çıkarlarını savunmak demektir. Şayet siyaseti bu türlü yapmazsak Türkiye geriye sarfiyat.

‘SİYASETTE TAŞLAR YERİNE OTURACAKTIR’

Konya’dan küçük Hollanda’nın yıllık tarım eseri ihracatı 180 milyar doların üzerinde. Devasa bir Türkiye Cumhuriyeti devletinde canlı hayvan, buğday, arpa, mercimek, et dışarıdan. Parayı siz veriyorsunuz, onlar kazanıyorlar, niçin siz kazanmıyorsunuz? Aldığınız her şey vergili, ekmek de kefen bezi de dahil. Ayrımcılık değil; birlikte olmak zorundayız. Gencecik evlatlarımızın geleceğini yine inşa etmek zorundayız. Kendi hakkınızı, toprağınızın hakkını, evlatlarınızın hakkını-hukukunu savunun. O vakit göreceksiniz ki siyasette taşlar yerine oturacaktır. Asıl amaç, herkesin ürettiğinin, alın terinin bedelli olduğu, köylünün de milletin efendisi olduğu bir süreci yine inşa etmek. Bunu yapacağız.

‘ADALET YÜRÜYÜŞÜ’NE DEĞİNDİ

400 kilometre yolu adalet için yürüdük zira aziz yaradan dünyayı adalet üzerine inşa etmiştir. Ben adaleti savunuyorsam tüyü bitmemiş yetimin hakkını savunduğum için adaleti savunuyorum, işsiz kalan bir evladın hakkını savunduğum için adaleti savunuyorum. Mevlâna der ki: ‘Adalet kutup yıldızı üzeredir. Yerinde sabit durur ancak bütün kâinat onun etrafından döner.’ Adaletsiz bir dünya olmaz, bütün peygamberlerin temel misyonu, adaleti ve ahlakı savunmaktır. Adalet ve ahlak kardeş kavramlardır. O açıdan daima birlikte adaleti savunacağız. Adaleti savunmak, tarlada çalışıp, güneşin sıcağında toprağı işleyip, eser elde edip, onun hakkını teslim almaktır. Burada 4 buçuk liraysa soğan 30 kilometre ötede kentte 24 liraysa burada bir adaletsizlik var demektir. Üretmeyenin hakkını birilerine teslim etmek demektir. Tek kişi kalsam bile bunun çabasını vereceğim zira verdiğim uğraş bir hak uğraşıdır.”

‘BÜTÜN TOPRAKLARIMIZ HAZİNENİN’

Ambulans hemşiresi olan ama ataması olmadığı için çalışmayan köy sakini şunları söyledi:

“Bizi onurlandırdınız, gururlandırdınız. Fakat bizim sahiden çok büyük isteklerimiz var. Birçok eksiğimiz var. Köyümüzü gördünüz, çok büyük, hoş, insanlarımız çok hoş, okumuşumuz çok fazla. Ancak köyümüze bir katkı yok, herkes geliyor, siyasetini yapıyor fakat vakti olunca kapanıyor. Okulumuzun hiçbir nizamı yok, köyümüzün nüfusu çok fazla, dışarıdan hobi konutlarımız çok oldu. Bizim köyümüz merkezde, birçok köye giderken bizim köyümüzden geçilir. Bir sıhhat ocağımız yok en değerlisi. Çiftçilik yapılıyor, hayvancılık var  bütün topraklarımız Hazine’nin. Köylülerimize dağıtılmadı. Buraya yavaş yavaş imar giriyor, evvel köylümüz kazansın, biz kazanalım. Bayanlarımıza iş imkanı sağlansın. Devletin bütün imkanlarını ben de istiyorum, benden bütün vergileri alıyor.”

‘ŞU ANDA SÜT BULUNAMIYOR’

Bir köy sakini de şöyle konuştu:

“Hayvancılık yapamamamızın sebebi, meraların işgal altında olması. Et ve süt, hayvanı ücretsiz besleyemediğimiz için kıymetli. Şayet mera açık olsa bir tane çoban, 300 tane büyükbaş hayvanı güder. Bunun değerli olmasının sebebi büsbütün hükümetin 20 yıldır izlediği hayvanları ahırlara, insanları da AVM’ye doldurdular. Yanlışsız düzgün bir tarım bakanı gelse bu millet ayda bir kere süt banyosu yapar. Şu anda süt bulunamıyor. Mevsimlik emekçiler, çocuklarının biberonuna gazlı içecek dolduruyorlar. Bu türlü vahim bir durum var, 4-5 yıldır.”